OPEN CALL Έκθεση #MeNow_MeToo – Ανοιχτό κάλεσμα για συμμετοχές!

Open Call έκθεση #MeNow_MeToo

Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας (Ε.Δ.κ.Β.) διοργανώνει ένα διήμερο δράσεων στις 10-11 Ιουνίου 2023, με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών, την σεξουαλική βία και την σχέση τους με την πατριαρχικά δομημένη κοινωνία μας. 

Μέσα από έργα τέχνης, ομιλίες, θεατρικά δρώμενα και εργαστήρια, στόχος του Ε.Δ.κ.Β. είναι να εγείρει προβληματισμούς και να αφηγηθεί ιστορίες γυναικών ή καλλιτεχνών που θέλουν να τις παρουσιάσουν μέσα από την τέχνη και την εικαστική δημιουργία.

Στο πλαίσιο αυτό, το Ε.Δ.κ.Β καλεί εικαστικούς καλλιτέχνες/-ιδες να συμμετέχουν με τα έργα τους (φωτογραφία, ζωγραφική, γλυπτική, video art κ.λ.π.) στην 1η έκθεση που διεξάγεται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας #MeNow_MeToo με θέμα “Έμφυλη Βία – Βία κατά των Γυναικών”.

Οι καλλιτέχνες/-ιδες που επιθυμούν να διαθέσουν για την έκθεση ή και προς πώληση τα έργα τους μπορούν να επικοινωνήσουν με το Ε.Δ.κ.Β. για να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους έως τις 15/4/2023 στην ηλεκτρονική διεύθυνση: info@antiviolence-net.eu

Τα έργα που θα εκτεθούν στο χώρο, θα είναι επίσης διαθέσιμα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του #MeNow_MeToo και σε έντυπο λεύκωμα.  

Η συμμετοχή είναι ελεύθερη.

ΧΩΡΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στον χώρο του θιάσου “Δρόμος με Δέντρα” – Baumstrasse (Σερβίων 8 – 2ος Όροφος, Βοτανικός, Αθήνα, 104 41) στις 10-11 Ιουνίου 2023 και ώρες: 12.00 μ.μ. – 21.00 μ.μ.

*Τα έσοδα της έκθεσης θα διατεθούν για τους σκοπούς του Ε.Δ.κ.Β. και την κάλυψη των εξόδων νομικής στήριξης γυναικών και/ή παιδιών που έχουν υποστεί κακοποίηση.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση σχετικά με την πρόσκληση συμμετοχής, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το Ε.Δ.κ.Β. μέσω e-mail στη διεύθυνση info@antiviolence-net.eu ή στο τηλ.: 210.92.25.491.

Ο φαύλος κύκλος δευτερογενούς και επαναλαμβανόμενης θυματοποίησης μητέρων και παιδιών που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία και ο ρόλος της Πατριαρχίας στην διατήρηση και την ενίσχυσή του

Το κείμενο που ακολουθεί βασίζεται στην ομιλία της Κικής Πετρουλάκη (Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας), στην Εκδήλωση με τίτλο: “Ενδοοικογενειακή Βία και Δικαιώματα Επιμέλειας: Η προστασία των γυναικών και παιδιών από την βία, υπό το πρίσμα της νέας πρότασης της Κομισιόν για μια Ευρωπαϊκή Οδηγία” που διοργάνωσε η Ευρωβουλεύτρια, Έλενα Κουντουρά, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις 24.1.2023.

Στις πατριαρχικά δομημένες κοινωνίες, όπως είναι και η Ελλάδα, οι γυναίκες βρίσκονται σε υποδεέστερη θέση και τα παιδιά σε ακόμα κατώτερη. Και αυτό συμβαίνει by default (εξ ορισμού-αξιωματικά). Ανάμεσα στα άλλα ΠΟΛΛΑ καθήκοντα που ανατίθενται σε εμάς τις γυναίκες, κι εμείς τα αναλαμβάνουμε, είναι και αυτό της οικοδόμησης καλής σχέσης πατέρα-παιδιού (και αυτό το κάνουν για πολλά χρόνια, πολλές γυναίκες-επιζώσες…). Το κάνουμε για το καλό του παιδιού μας, πιστεύουμε… για να μην χαλάσουμε την οικογένειά μας… το κάνουμε γιατί έτσι μας έμαθαν… και επειδή δεν ξέρουμε τι άλλο να κάνουμε… Κι έτσι, καταλήγουμε να απαιτούν από εμάς να συνεχίσουμε να το κάνουμε ακόμα και μετά τη διάσταση, μετά το διαζύγιο… αλλιώς κινδυνεύουμε πλέον (από την έναρξη ισχύος του Ν.4800/2021) να κατηγορηθούμε ως αποξενώτριες, ότι ΕΜΕΙΣ κακοποιούμε το παιδί μας… άρα ακατάλληλες για να ασκούμε την γονική μέριμνα…

Αυτά τα έμφυλα στερεότυπα διατρέχουν την κοινωνία οριζόντια και, επομένως, δεν μας εκπλήσσει που τα συναντάμε ΚΑΙ σε δικαστές/-ριες, αστυνομικούς αλλά ακόμα και κοινωνικές/-ούς λειτουργούς και ειδικούς ψυχικής υγείας… στις/τους οποίους όμως μπορεί να ανατίθενται από την Δικαιοσύνη πραγματογνωμοσύνες και κοινωνικές έρευνες. 

Δεν μας εκπλήσσει όταν παρεισφρέουν στους Νόμους και στις διαδικασίες που υποτίθεται ότι χαράσσονται για να προστατεύσουν και να υποστηρίξουν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας και να μειώσουν τις διακρίσεις… Δεν μας εκπλήσσει επειδή κατανοούμε γιατί συμβαίνει, όμως αυτό δεν σημαίνει πως το αποδεχόμαστε – σημαίνει το ακριβώς αντίθετο… ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ επειδή ξέρουμε ότι δεν συμβαίνει κατά λάθος… αλλά με συγκεκριμένη σκοπιμότητα… Σε αυτές τις πατριαρχικά δομημένες κοινωνίες, έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη τις Διεθνείς Συμβάσεις, τις Οδηγίες, γιατί όχι και έναν Κανονισμό; Όμως χρειαζόμαστε την εφαρμογή τους και όχι την απλή ύπαρξή τους στο χαρτί… Τις έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη επειδή στις πατριαρχικά δομημένες κοινωνίες συμβαίνουν πράγματα όπως τα παρακάτω:

Κάποιες από τις πιο συχνές (και επώδυνες) μορφές ενδοοικογενειακής βίας ΔΕΝ αποτελούν ποινικό αδίκημα ή αποτελούν ποινικό αδίκημα αλλά δεν διώκονται ή δεν διώκονται ως ενδοοικογενειακή βία:

  1. ακραίος έλεγχος (coercive control) –ψυχολογική κακοποίηση
  2. εξύβριση
  3. οικονομική βία
  4. έκθεση των παιδιών στην κακοποίηση της μητέρας τους

Φτιάχνουμε –το 2021- νόμους που φροντίζουν για την διατήρηση της πατρικής εξουσίας πάσει θυσία, δίνοντας by default συνεπιμέλεια και δικαιώματα επικοινωνίας και φυσικής επαφής σε ΟΛΟΥΣ τους γονείς για τουλάχιστον το 1/3 του χρόνου του παιδιού (εκτός κι αν δεν θέλει ο γονιός), αδιαφορώντας για το συμφέρον του ίδιου του παιδιού – και αυτό επειδή στην πατριαρχικά δομημένη κοινωνία μας: 

  • τα παιδιά θεωρούνται κτήμα και όχι φορείς δικαιωμάτων
  • την ενδοοικογενειακή βία την θεωρούμε έγκλημα μόνο μετά την γυναικοκτονία… αλλά και σε αυτή την περίπτωση,
    • σχεδόν ποτέ δεν αφαιρείται η γονική μέριμνα από τον γυναικοκτόνο
    • και ποτέ δεν ασκήθηκε δίωξη στον γυναικοκτόνο για την κακοποίηση του ίδιου του παιδιού- που θεωρείται θύμα ενδοοικογενειακής βίας στον νόμο μας (Ν.3500/2006)… ούτε στην υπόθεση της Κάρολάιν, όπου ο δολοφόνος της τοποθέτησε το 11μηνο βρέφος της επάνω στη νεκρή μητέρα μέχρι την άφιξη της Αστυνομίας  
  • πραγματικά φαίνεται πως πιστεύουμε πως ένας άντρας που κακοποιεί την γυναίκα του μπορεί να είναι καλός πατέρας… και έχουμε φτάσει πλέον σε σημείο δικαστικές αποφάσεις να δίνουν παιδιά σε κακοποιητές…

Στις πατριαρχικά δομημένες κοινωνίες, όπως είναι η Ελληνική, ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ Διακριτό Σύστημα προστασίας παιδιών (CPSChild Protection Services) – το υπάρχον σύστημα αφορά μόνο στα παιδιά που ζουν σε ιδρύματα και όχι στο γενικό πληθυσμό των παιδιών, την τύχη των οποίων θα διαχειριστεί ένας/μία Εισαγγελέας… ίσως… αν ενημερωθεί… αν ενημερωθεί εγκαίρως… και εάν η ίδια η μητέρα έχει καταφέρει να τεκμηριώσει επαρκώς την κακοποίηση που έχει υποστεί το κάθε παιδί και/ή τον κίνδυνο που διατρέχει…

Φυσικά δεν έχουμε τον θεσμό των εποπτευόμενων επισκέψεων… όταν κρίνεται ότι απαιτείται, ανατίθεται κι αυτό στην μητέρα…  

Στις πατριαρχικά δομημένες κοινωνίες, όπως η Ελληνική, προσεγγίζουμε την επιζώσα με δυσπιστία, υποπτευόμαστε ψευδείς καταγγελίες, την ενοχοποιούμε αναζητώντας την δική της ευθύνη στην κακοποίησή της… ΚΑΙ στην κακοποίηση των παιδιών της… για αυτό την υποχρεώνουμε να συμμετέχει σε διαδικασίες διαμεσολάβησης (αστικές και ποινικές): επειδή την θεωρούμε συνυπεύθυνη, θεωρούμε την ενδοοικογενειακή βία ένα καβγά στο ζευγάρι, και αποτυγχάνουμε να αντιληφθούμε την ανισορροπία ισχύος και τον κίνδυνο στον οποίο εκθέτουμε μητέρες και παιδιά

Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους δράστες, δεν τους αντιμετωπίζουμε με την ίδια δυσπιστία παρόλο που εργαλειοποιούν το δικαστικό σύστημα εναντίον της επιζώσας ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ:

  • Ποινικό Δίκαιο: μετά την έγκληση της επιζώσας για ενδοοικογενειακή βία, οι δράστες υποβάλλουν αντι-μηνύσεις για ενδοοικογενειακή βία, για συκοφαντική δυσφήμιση, ψευδή καταμήνυση, αρπαγή παιδιών και έκθεσή τους σε κίνδυνο. Επιπρόσθετα, υποβάλλουν εγκλήσεις και κατά μελών της οικογένειάς της και μαρτύρων που προσπαθούν να την βοηθήσουν. Η τακτική αυτή παρουσιάζει τόσο ραγδαία αύξηση που μοιάζει με SLAPP (Strategic lawsuit against public participation) και, για αυτό απαιτείται η λήψη μέτρων όπως το να διερευνώνται και να τιμωρούνται οι ψευδείς καταγγελίες
  • Αστικό/ Οικογενειακό Δίκαιο. Η συστηματική χρήση του όρου «γονεϊκή αποξένωση» και άλλων συναφών όρων συνδυάζεται με κατηγορίες για υποβολή ψευδούς καταγγελίας ενδοοικογενειακής βίας σε δικόγραφα και δικαστικές αποφάσεις. Η «γονεϊκή αποξένωση» αποτελεί ένα εννοιολογικό κατασκεύασμα που επίτηδες συνδέεται με την καταγγελία ενδοοικογενειακής βίας γιατί, τα δύο μαζί, δημιουργούν το τέλειο κυκλικό επιχείρημα… μια λογική πλάνη, η οποία δεν μπορεί να διαψευσθεί, και λειτουργεί ως εξής: Καταγγέλω ενδοοικογενειακή βία την οποία υφίσταμαιεγώ και/ή το παιδί μου
    • αν ζητήσω διακοπή ή περιορισμό της επικοινωνίας, με θεωρούν αποξενώτρια και συμπεραίνουν ότι η καταγγελία μου είναι ψευδής
    • αν συνεχίσω να δίνω το παιδί στον πατέρα (by default είμαι υποχρεωμένη πλέον, από τον Ν.4800/2021, για να μην κατηγορηθώ για κακή άσκηση γονικής μέριμνας), θεωρούν ότι δεν κακοποιείται (αλλιώς δεν θα το έδινα, τι μάνα θα ήμουν διαφορετικά;) και, επομένως, η καταγγελία μου είναι ψευδής, και την έκανα επειδή εγώ είμαι αποξενώτρια… και έχω υποβάλλει στο παιδί μου τις πληροφορίες ότι ο πατέρας του είναι κακοποιητής     

Προτείνεται στις υποθέσεις όπου υπάρχει  ενδοοικογενειακή βία (ακόμα και υποψία) να απαγορευτεί:

  • η χρήση στις αίθουσες δικαστηρίων, τα δικόγραφα και πρωτίστως στην ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ, του όρου «γονεϊκή αποξένωση» και όλων των συναφών – «διάρρηξη των σχέσεων» τέκνου-γονέα και «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του» το λέμε πλέον στην Ελλάδα, στον Ν.4800/2021.
  • η έκδοση δικαστικών αποφάσεων συνεπιμέλειας και/ή εναλλασσόμενης κατοικίας

Στις πατριαρχικά δομημένες κοινωνίες, για να αποκτήσει η επιζώσα πρόσβαση στην (όποια ανεπαρκή) υποστήριξη θέτουμε αυστηρές προϋποθέσεις –ειδικά για την υποστήριξη που κοστίζει (αξιοπρεπής διαβίωση και έξοδα πρόσβασης στη δικαιοσύνη). Επιπλέον:

  • ΔΕΝ επιτηρούμε την ασφάλεια των θυμάτων [ΟΥΤΕ των παιδιών]     
  • ΔΕΝ λαμβάνουμε άμεσα μέτρα προστασίας (μείωση κινδύνου)
  • ΔΕΝ υπάρχει καμία κάλυψη επειγουσών αναγκών των επιζωσών και παιδιών
  • ΔΕΝ υπάρχει καμία κάλυψη μακροπρόθεσμων αναγκών των επιζωσών και παιδιών

Αν όλα τα παραπάνω δεν λειτουργούν άμεσα και ποιοτικά, συντελείται δευτερογενής θυματοποίηση και παρεμπόδιση της πρόσβασης των επιζωσών στην Δικαιοσύνη, καθώς δεν πρόκειται να καταγγείλουν αν δεν υπάρχει προστασία και υποστήριξη στα πρακτικά ζητήματα στέγης, διαβίωσης και νομικής εκπροσώπησης. Αυτή η δευτερογενής θυματοποίηση, εκτός από την κακοποίηση των θυμάτων, διευκολύνει τον δράστη ενδοοικογενειακής βίας «να συνεχίσει ανενόχλητος την δουλειά του», καθώς πράγματι υλοποιούνται στην πράξη οι απειλές του, πως εκείνη δεν μπορεί να του κάνει τίποτα και πως κανείς δεν θα την βοηθήσει.

Και ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί, πράγματι, επειδή τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι δράστες Ε.Β. για να διατηρήσουν τον έλεγχο της ζωής των θυμάτων τους είναι τα παιδιά τους (γονεϊκή τους ιδιότητα), η ανισορροπία ισχύος με την οποία εκφοβίζουν τις επιζώσες (χρήματα, διασυνδέσεις, κοινωνική θέση τους) και, δυστυχώς, η Δικαιοσύνη.

Αν τους τα αφαιρέσουμε όλα αυτά, καμία γυναίκα και κανένα παιδί δεν θα αναγκάζονται να συνεχίσουν να ζουν σε ένα σπίτι με ενδοοικογενειακή βία επειδή δεν έχουν χρήματα για να ζήσουν, για να προσλάβουν δικηγόρο που θα προστατεύσει τα δικαιώματά τους, τη ζωή και την ευημερία τους ή/και επειδή φοβούνται –και δυστυχώς έχουν δίκιο να φοβούνται- πως, αν τολμήσουν να προσπαθήσουν να φύγουν, η κατάσταση θα χειροτερεύσει – δεν θα έχουν καμία προστασία, και ο δράστης θα καταφέρει να πραγματοποιήσει όλες τις απειλές του –που είναι να της πάρει τα παιδιά και/ή τη ζωή της ή τη ζωή των παιδιών. Αυτό ακριβώς είναι η δευτερογενής θυματοποίηση:

  • να μην τολμάς να ζητήσεις βοήθεια από φόβο…
  • ή, ακόμα χειρότερα… να σου λένε «Μίλα, μη φοβάσαι!», δηλαδή να σου επιρρίπτουν την ευθύνη πως εσύ φταις που συνεχίζεται η ενδοοικογενειακή βία –και την υφίστανται και τα παιδιά σου- και όταν σε πείσουν και μιλήσεις, να μην υπάρχει σχεδόν τίποτα εκεί έξω… τίποτα συστηματικό που να σε βοηθήσει βήμα-βήμα να αποδράσεις…

Οι δράστες το γνωρίζουν αυτό, και το χρησιμοποιούν υπέρ τους!!!  Και είναι δική μας ευθύνη να μην τους το επιτρέπουμε! 

Διατομεακή ανταπόκριση στην ενδοοικογενειακή βία

Ο μόνος τρόπος για να αρχίσουμε να αφαιρούμε από τους δράστες τα εργαλεία ελέγχου και να μειώνουμε την δευτερογενή θυματοποίηση γυναικών και παιδιών, προκειμένου κάποτε να την εξαλείψουμε, είναι να ξεκινήσουμε να χτίζουμε στιβαρή διατομεακή συνεργασία ΟΛΩΝ των εμπλεκόμενων συστημάτων [Άρ. 7 της Σύμβασης]: δηλαδή ταυτόχρονη ενεργοποίηση Αστυνομίας-Δικαιοσύνης-Υπηρεσιών Υποστήριξης (ειδικών ΚΑΙ γενικών) προκειμένου να ανταποκρίνονται ΑΜΕΣΑ & ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΑ με βασικό στόχο την Προστασία των θυμάτων – και αυτό συμπεριλαμβάνει και την κάλυψη των αναγκών των θυμάτων Ε.Β. (παιδιών και μητέρων).

Η διατομεακή συνεργασία, εκτός από Πρωτόκολλα, χρειάζεται και μία επαγγελματία-πρόσωπο αναφοράς της επιζώσας (το Άρ. 55.2 της Σύμβασης προβλέπει κάτι παρόμοιο), που θα ενεργοποιεί και θα συντονίζει την διατομεακή συνεργασία και θα έχει αμφίδρομη επικοινωνία με την επιζώσα. Από τον Φεβρουάριο 2022 το Ε.Δ.κ.Β. επιχειρεί να σχεδιάσει και να θέσει σε πιλοτική λειτουργία διατομεακή συνεργασία μεταξύ των τεσσάρων εμπλεκόμενων Τομέων (Αστυνομία – Δικαιοσύνη – Εξειδικευμένες & Γενικές Υπηρεσίες Υποστήριξης), εντούτοις η πρόοδος είναι πολύ αργή και προσκρούει σε σθεναρές αντιστάσεις των Κρατικών Φορέων.

Η αυτεπάγγελτη δίωξη της ενδοοικογενειακής βίας να είναι πράγματι αυτεπάγγελτη – δηλαδή να σχηματίζεται δικογραφία με όποιο τρόπο κι αν πληροφορηθούν οι Αρχές… Στην τελευταία γυναικοκτονία, τα ΜΜΕ έσπευσαν να επιρρίψουν ευθύνες στο θύμα που «δεν επιθυμούσε την ποινική του δίωξη». Μήπως επειδή εκείνη γνώριζε πως κινδύνευε να την σκοτώσει εάν έλεγε ότι την επιθυμεί; Και δεν ήταν δουλειά ούτε της Αστυνομίας, ούτε της Δικαιοσύνης, να ανιχνεύσει τους φόβους της και να της παρέχει κάποια προστασία…

Χρειάζεται να είναι ορατά τα παιδιά ΠΑΝΤΑ

  • Να σχηματίζεται δικογραφία ΚΑΙ για την κακοποίηση του παιδιού που έχει εκτεθεί σε ενδοοικογενειακή βία οποιασδήποτε μορφής, ακόμα και όταν το ίδιο δεν έχει κακοποιηθεί σωματικά ή σεξουαλικά
  • Τα παιδιά, θύματα και μάρτυρες, να καταθέτουν ΜΟΝΟ στο Σπίτι του Παιδιού (Barnahus model) και ΜΟΝΟ μια φορά


Να διατάσσονται επείγοντα μέτρα προστασίας ΆΜΕΣΑ μετά την καταγγελία (δηλαδή, περιοριστικοί όροι όπως αυτοί των Άρ. 52 & 53 της Σύμβασης)

  • απομάκρυνση του δράστη από την οικογενειακή εστία (ώστε να μην αναγκάζονται τα παιδιά να αλλάξουν όλες τις συνήθειές τους για να τρέξουν να κρυφτούν) και
  • απαγόρευση προσέγγισης του σπιτιού, της επιζώσας, των παιδιών κλπ.

Το αίτημα για έκδοση περιοριστικών όρων να μπορεί να υποβληθεί όχι μόνο από την επιζώσα αλλά και από:

  • μέλη της οικογένειας ή άλλα κοντινά της άτομα
  • υπηρεσίες προστασίας παιδιών
  • εξειδικευμένες υπηρεσίες υποστήριξης (ΜΚΟ ή κρατικές)
  • κοινωνικές υπηρεσίες
  • Αστυνομία και Εισαγγελέα (ακόμα και χωρίς συγκατάθεση επιζώσας όταν υπάρχει υποψία πως εκείνη δεν θα υποβάλει αίτημα επειδή φοβάται τον δράστη ή αδυνατεί για άλλον λόγο (π.χ. Ν.4800/2021 περί υποχρεωτικής συνεπιμέλειας)

Επιτήρηση των παραβιάσεων περιοριστικών όρων, ασφαλιστικών μέτρων και δικαστικών αποφάσεων

  • Ψηφιακή καταγραφή των αναφερόμενων παραβιάσεων: από την επιζώσα ΚΑΙ/ή από το πρόσωπο αναφοράς της
  • Τεκμηρίωση των αναφερόμενων παραβιάσεων από την Αστυνομία (π.χ. γεωεντοπισμός του δράστη από στίγμα τηλεφώνου, κουμπί SOS, βραχιολάκι) και τις υπηρεσίες υποστήριξης (επικοινωνία με σύμβουλο-πρόσωπο αναφοράς και/ή επαγγελματία που εποπτεύει την επικοινωνία των παιδιών ή τον δράστη)
  • Κυρώσεις: να επιβάλλονται άμεσα – μέσω διασύνδεσης  με την αρμόδια  δικαστική αρχή

Να προβλεφθούν αυστηρές προθεσμίες για την εφαρμογή όλων των παραπάνω και να εφαρμόζονται καθολικά (δηλαδή, σε όλες τις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας όταν υπάρχουν παιδιά), ειδικά στις χώρες που:

  • εφαρμόζουνby default συνεπιμέλεια σε ΟΛΑ τα παιδιά και/ή
  • ΔΕΝ διαθέτουν Διακριτό Σύστημα Προστασίας Παιδιών 

Τα Πολιτικά Δικαστήρια να υποχρεωθούν να εφαρμόζουν τις προβλέψεις του Άρ. 31 της Σύμβασης, προκειμένου να διασφαλίζεται πως: 

  • κατά τον καθορισμό της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψηςτων παιδιών, να λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας
  • η άσκηση δικαιωμάτων επίσκεψης ή επιμέλειας δεν θίγει τα δικαιώματα και την ασφάλεια του θύματος ή των παιδιών

Απαραίτητες προϋποθέσεις για την απαρέγκλιτη εφαρμογή του Άρ. 31 είναι

  • να θεσπιστούν ευέλικτες και ταχείες διαδικασίες ελέγχου και λογοδοσίας Δικαστών/-τριών που δεν θα εξαρτώνται αποκλειστικά από την δυνατότητα της επιζώσας να υποβάλλει αναφορά
  • να δημιουργηθούν ασφαλείς χώροι για εποπτευόμενη επικοινωνία παιδιού με τον γονέα-δράστη/ύποπτο ενδοοικογενειακής βίας. Την εποπτεία να αναλαμβάνουν ειδικά εκπαιδευμένοι/-ες επαγγελματίες, οι οποίες/-οι επιτηρούν την ασφάλεια παιδιού και κακοποιημένης μητέρας και, έχοντας άμεση διασύνδεση με δικαστική αρχή,  διατυπώνουν προτάσεις τροποποίησης της επικοινωνίας και/ή επιβολή κυρώσεων (όπως αυτές που περιλαμβάνει το Άρ. 45 της Σύμβασης) στον δράστη,οποτεδήποτε έχουν λόγους να πιστεύουν ότι δεν εξυπηρετείται το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού ή ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος για το παιδί ή/και την μητέρα.

Επιπλέον, εάν πράγματι σκοπεύουμε να αφαιρέσουμε τα εργαλεία ελέγχου των δραστών, προτείνουμε: 

  • Διορισμό δικηγόρου σε όλα τα θύματα ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας, με το κόστος καλύπτεται από το Κράτος, το οποίο δύναται να το καταλογίζει στον δράστη μετά την καταδίκη του
    • το ίδιο να ισχύει και για την καταβολή διατροφής και,ενδεχομένως, για την καταβολή Αποζημίωσης: να καταβάλλονται από το Κράτος και να καταλογίζονται στον υπόχρεο μέσω της Δ.Ο.Υ. 
  • Απαγόρευση κάθε είδους διαμεσολάβησης όταν υπάρχει ενδοοικογενειακή βία,καθώς ακόμη και η προτροπή της επιζώσας να συμμετέχει σε διαδικασίες συμβιβασμού ή διαμεσολάβησης, αγνοεί την υπάρχουσα ανισορροπία ισχύος των δύο μερών, εκθέτει το ανίσχυρο μέρος σε μεγαλύτερο κίνδυνο και μάλιστα, χωρίς καμία μέριμνα για την επιτήρηση της ασφάλειας των θυμάτων και/ή της παραβίασης των όρων της διαμεσολάβησης από το ισχυρό μέρος. Για αυτό προτείνεται:
    • να καταργηθεί η ποινική διαμεσολάβηση από τον Ν.3500/2006
    • να καταργηθεί η υποχρεωτική συμμετοχή σε διαμεσολάβηση στις υποθέσεις οικογενειακού δικαίου που αφορούν γονική μέριμνα, επιμέλεια, επικοινωνία, διατροφή παιδιών – η κατάργηση περιλαμβάνει και την ΥΑΣΔ (Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης)
  • Αποσύνδεση της παροχής υποστήριξης και τεκμηρίωσης από την καταγγελία (με προεξάρχουσα την ιατροδικαστική εξέταση)
  • Μέριμνα ώστε να αναζητώνται και να συσχετίζονται ΟΛΕΣ οι υποθέσεις (ποινικές και αστικές) με τον ίδιο καταγγελόμενο/εναγόμενο (ίδια ή διαφορετικά θύματα) – η ενδοοικογενειακή και η σεξουαλική βία είναι ΠΑΝΤΑ επαναλαμβανόμενες – ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να το αντιλαμβανόμαστε αυτό ΜΟΝΟ μετά από κάθε γυναικοκτονία… μετά από την δολοφονία ενός παιδιού… μετά τον βιασμό ενός παιδιού –Μόνο μέσω συσχετισμού των υποθέσεων θα μπορούσαν να βρουν αποτελεσματική εφαρμογή οι επιβαρυντικές περιστάσεις του Άρ. 46 της Σύμβασης

Το πρόβλημα με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες και τις Συμβάσεις είναι πως, όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση, παραμένουν χάρτινες ασπίδες προστασίας

Για παράδειγμα:

  • η Οδηγία 29/2012, για την προστασία των θυμάτων, μεταγράφηκε στο Ελληνικό Δίκαιο με μεγάλη καθυστέρηση (2017) και σήμερα – 6 χρόνια αργότερα δηλαδή- σχεδόν καμία από τις προβλέψεις της δεν εφαρμόζεται χωρίς αυτό να επιφέρει κυρώσεις για την Ελλάδα…
  • η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης τέθηκε σε ισχύ στην Ελλάδα πριν από 4,5 χρόνια αλλά στην πράξη δεν έχει επιφέρει καμία βελτίωση στην καθημερινή ζωή των θυμάτων, χωρίς αυτό να επιφέρει κυρώσεις για την Ελλάδα… Έχουμε μεγάλες προσδοκίες από την επίσκεψη της GREVIO…

Αυτό μας δημιουργεί κι εμάς (επαγγελματίες και φορείς) μεγάλα διλήμματα στην πληροφόρηση του γενικού πληθυσμού… Τι νόημα έχει να ενημερώσουμε τις επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας για τα δικαιώματα που τους δίνει ο νόμος εάν δεν μπορούν να τα διεκδικήσουν στην καθημερινή ζωή τους; Η δημιουργία προσδοκιών, που στην πράξη ματαιώνονται, δεν είναι μια μορφή δευτερογενούς θυματοποίησης;

H επαναθυματοποίηση και η δευτερογενής θυματοποίηση των επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας που καταγγέλλουν την κακοποίησή τους δεν είναι η εξαίρεση – είναι ο ΚΑΝΟΝΑΣ!

H επαναθυματοποίηση και η δευτερογενής θυματοποίηση των επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας που καταγγέλλουν την κακοποίησή τους δεν είναι η εξαίρεση – είναι ο ΚΑΝΟΝΑΣ!

Επιζώσα ενδοοικογενειακής βίας συνελήφθη και κρατείται επειδή και ο δράστης υπέβαλλε έγκληση εναντίον της. Μαζί με εκείνην κατήγγειλε και δύο ακόμα γυναίκες, την φίλη και νονά του παιδιού της που συστηματικά την στηρίζει στην προσπάθειά της να αποδράσει και ακόμα μία φίλη της. Και οι τρεις γυναίκες κρατούνται στο Α.Τ. εδώ και 3 ημέρες…

Τα ΜΜΕ εκπλήσσονται… ΚΑΚΩΣ!

Είναι καθημερινή ιστορία στα Αστυνομικά Τμήματα: όταν οι γυναίκες ενημερώνονται πως αν καταγγείλουν την ενδοοικογενειακή βία, ο δράστης θα τις καταγγείλει κι εκείνος για κάτι… ενδοοικογενειακή βία/ψευδή καταμήνυση/συκοφαντική δυσφήμιση/αρπαγή παιδιών… και πως, αν το κάνει, κινδυνεύουν να κρατηθούν και να περάσουν αυτόφωρο, πολλές από αυτές -ιδιαίτερα όσες έχουν ανήλικα παιδιά- φοβούνται, υπαναχωρούν και δεν καταγγέλλουν τελικά την κακοποίησή τους…

Μία ακόμα επιζώσα ενδοοικογενειακής βίας έκανε αυτό που της λέμε ότι πρέπει να κάνει για να προστατευτεί: ΜΙΛΗΣΕ! Έκανε καταγγελίΕΣ για την ενδοοικογενειακή βία που υφίσταται εδώ και χρόνια η ίδια και το παιδί της. Ο δράστης, τουλάχιστον μία φορά, συνελήφθη – στο αυτόφωρο (που υποθέτουμε πως αναβλήθηκε) του επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι – και, φυσικά, αφέθη ελεύθερος… ελεύθερος να παραβιάζει τους περιοριστικούς όρους που μόλις του είχαν επιβληθεί, χωρίς καμία συνέπεια…

Γιατί δεν υπάρχει κανένας φορέας που να παρακολουθεί και να αναφέρει άμεσα την παραβίαση των περιοριστικών όρων ώστε οι περιοριστικοί όροι να παρέχουν πράγματι προστασία στην κακοποιημένη μητέρα και στο παιδί της και να καθίσταται άμεσα υπόλογος ο δράστης για την παραβίασή τους;

Είναι γνωστή τακτική των δραστών ενδοοικογενειακής βίας να προσπαθούν να απομονώσουν την επιζώσα από οποιοδήποτε άτομο προσπαθεί να τις βοηθήσει, αλλά γιατί η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη να αποδέχονται να εργαλειοποιούνται από τους δράστες και, έστω και ακούσια, να τους διευκολύνουν να συνεχίζουν ανενόχλητοι «την δουλειά τους», αφήνοντας απροστάτευτα τα θύματά τους, ενήλικα και ανήλικα αλλά και τους/τις μάρτυρες ενδοοικογενειακής βίας;

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΣΗΜΕΙΩΣΗ

– πληροφορούμαστε πως η τρίτη γυναίκα που κρατείται εδώ και τρεις ημέρες στο Α.Τ., όχι μόνο δεν ήταν παρούσα στο επεισόδιο παραβίασης των περιοριστικών όρων, αλλά είναι και άτομο με υψηλό ποσοστό αναπηρίας…

– να μην ξεχνάμε πως υπάρχει κι ένα ακόμα θύμα: το ανήλικο παιδί της επιζώσας, ενώπιον του οποίου έχουν διαπραχθεί όλες οι πράξεις ενδοοικογενειακής βίας με θύμα την μητέρα του… υποθέτουμε πως οι αρχές που συνέλαβαν την μητέρα του έχουν διασφαλίσει πως βρίσκεται σε ασφαλές πλαίσιο…

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ

Η Επιτροπή #GREVIO του Συμβουλίου της Ευρώπης αυτή την εβδομάδα βρίσκεται στην Ελλάδα και αξιολογεί τον τρόπο με τον οποίο η χώρα μας (ΔΕΝ) εφαρμόζει την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (Ν. 4531/2018) – την Σύμβαση που έχει 4 πυλώνες:

– Πρόληψη

– Προστασία

– Δίωξη

– Συντονισμένες Πολιτικές

Διατομεακή Ανταπόκριση στην Ενδοοικογενειακή Βία: Μπορεί να επιτευχθεί;

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, ο Δήμος Αγίου Δημητρίου και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας συνδιοργάνωσαν τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022 ανοιχτή εκδήλωση με τίτλο «Διατομεακή Ανταπόκριση στην Ενδοοικογενειακή Βία: Μπορεί να επιτευχθεί;».

Ο Δήμος Αγίου Δημητρίου και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας, με την συνεργασία όλων των αρμόδιων Αρχών και Φορέων, ενώνουν τις δυνάμεις τους για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της Ενδοοικογενειακής Βίας κατά γυναικών και παιδιών που κατοικούν στον Δήμο, μέσα από μια δυναμική και πρωτοποριακή πρωτοβουλία και συνεργασία που υλοποιείται στο πλαίσιο του έργου «Ουσιαστική σύμπραξη Ελληνικών φορέων και Αρχών για την ενίσχυση της στήριξης και προστασίας γυναικών και παιδιών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά τα πρότυπα της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, μέσω αξιοποίησης καλών πρακτικών της Αστυνομίας της Ισλανδίας» (#GR_IS_UnitedForDVSurvivors), που υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund. Το πρόγραμμα #GR_IS_UnitedForDVSurvivors συντονίζεται από το «Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας» με φορείς-εταίρους το Αρχηγείο της Αστυνομίας της Ισλανδίας και «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Βασικός στόχος είναι η εκπομπή ενός ηχηρού μηνύματος μηδενικής ανοχής στην ενδοοικογενειακή βία, η βελτίωση των υπηρεσιών για τις γυναίκες και τα παιδιά που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία, ενδυναμώνοντας και συστηματοποιώντας τη συνεργασία όλων των Φορέων και Αρχών στις οποίες προσφεύγουν οι επιζώσες για προστασία και υποστήριξη.

Πρόκειται για στόχους τους οποίους και ο Δήμος Αγίου Δημητρίου υιοθετεί και φιλοδοξεί μέσα από αυτό το πρωτοποριακό πρόγραμμα να συμβάλλει στην εφαρμογή τους, καθώς αποτελεί τον πρώτο Δήμο της Ελλάδας στον οποίο θα εφαρμοστούν πιλοτικά οι διαδικασίες διατομεακής ανταπόκρισης στην ενδοοικογενειακή βία που σχεδιάζονται από την «Ειδική Ομάδα Δράσης κατά της Ενδοοικογενειακής Βίας» (ΕΟΔ κατά της Ε.Β.) που έχει συσταθεί στο πλαίσιο του Έργου. 

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους απευθύνοντας χαιρετισμό: η κα Καλυψώ Γούλα, Γ.Γ. Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, ο κ. Μιχαήλ Καραμαλάκης, Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης, ο Ταξίαρχος κ. Χρήστος Μανούρας, Δ/ντής Γενικής Αστυνόμευσης του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., ο κ. Κώστας Γιαννόπουλος, Πρόεδρος του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού», ενώ η Αρχηγός της Αστυνομίας της Ισλανδίας, κα Sigríður Björk Guðjónsdóttir, απεύθυνε το μήνυμά της στο κοινό μέσω οπτικοακουστικού υλικού (διαθέσιμο εδώ: https://youtu.be/mkHHp6TFPXY). Ομιλήτριες/-ές ήταν οκτώ από τα μέλη της ΕΟΔ κατά της Ε.Β.:

  • Μαρία Πανοηλία, Δικηγόρος, Ειδική Συνεργάτιδα στο Γραφείο του Γ.Γ. Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Υπουργείο Δικαιοσύνης
  • Απόστολος Πατούνας. Υπαστυνόμος Α΄, Τμήμα Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, Διεύθυνση Γενικής Αστυνόμευσης, Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας
  • Στέφανος Αλεβίζος, Ψυχολόγος & Βαλέρια Λινάρδου, Κοινωνική Λειτουργός, Το Χαμόγελο του Παιδιού
  • Όλγα Θεμελή, Καθηγήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας, Τμήμα Ψυχολογίας, Παν/μιο Κρήτης
  • Σοφία Μπεκατώρου, Ψυχολόγος, Ολυμπιονίκης στην Ιστιοπλοΐα
  • Ελένη Καντζέλη, Αντιδήμαρχος Εξυπηρέτησης Πολιτών και Ισότητας των Φύλων, Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας, Δήμος Αγίου Δημητρίου
  • Κική Πετρουλάκη, Ψυχολόγος, Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας

Την εκδήλωση συντόνισε με τον δικό της, μοναδικό, τρόπο η Δημοσιογράφος, κ. Χριστίνα Βίδου η οποία ανταποκρίθηκε ένθερμα στο αίτημα του Δήμου και του Ευρωπαϊκού Δικτύου, επιδεικνύοντας μέσα και από το ρόλο της το ενδιαφέρον και την ευαισθητοποίησή της στο θέμα της κακοποίησης. 

Εκ μέρους του Δήμου Αγίου Δημητρίου, η Αντιδήμαρχος κα Ελένη Καντζέλη παρουσίασε τις συνέργειες και τις νέες υπηρεσίες υποστήριξης που σχεδιάζονται για την υποστήριξη γυναικών και παιδιών που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία, ενώ η Δήμαρχος, Μαρία Ανδρούτσου δήλωσε μεταξύ άλλων στην ομιλία της:

«Οφείλουμε όλες και όλοι μέσα από τη θεσμική μας θέση να πάψουμε να αντιμετωπίζουμε τα θέματα αυτά μόνο επετειακά, αλλά με συνέπεια ουσιαστικά και στην πράξη, ενδελεχώς με μέθοδο, αναλυτικότητα και αγαστή συνεργασία των φορέων της δημόσιας παρέμβασης. Οφείλουμε να αναπτύξουμε και να εξελίξουμε από κοινού τα εργαλεία και τους μηχανισμούς που θα αποτελέσουν επιτέλους όχι μόνο το γόνιμο έδαφος, αλλά και το  δίχτυ ασφαλείας για γυναίκες και παιδιά, ώστε να μπορούμε με βεβαιότητα και θάρρος, κι εμείς από την πλευρά μας να προτρέψουμε όποια/όποιον και όποιο έχει ανάγκη, να σπάσει τη σιωπή του».

Εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά της Βίας, η κ. Αντωνία Τσιριγώτη επεσήμανε ότι

«η διατομεακή ανταπόκριση στην ενδοοικογενειακή βία είναι ο μόνος τρόπος να μειωθεί η δευτερογενής θυματοποίηση που τώρα υφίστανται τα άτομα που καταγγέλλουν – για αυτό και περιγράφεται τόσο συχνά σε πολλά άρθρα στης Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Στόχος μας είναι να δημιουργηθούν οι τυποποιημένες διαδικασίες και τα εργαλεία που απαιτούνται για να ξεκινήσουμε να μαθαίνουμε να συνεργαζόμαστε διατομεακά, με μακροπρόθεσμο όραμα να φτάσουμε κάποτε σε σημείο που ένα τηλεφώνημα για ενδοοικογενειακή βία θα κινητοποιεί μια ομάδα που, συντονισμένα, θα πλαισιώνει τη γυναίκα και τα παιδιά ανάλογα με τις ανάγκες τους: δηλαδή θα είναι σε θέση άμεσα να παρέχει αποτελεσματική προστασία και υποστήριξη, επείγουσα αλλά και μακροπρόθεσμη. Επείγουσα, δηλαδή την στιγμή που την χρειάζονται και μακροπρόθεσμη, δηλαδή για όσο την χρειάζονται…».

Η κ. Κική Πετρουλάκη παρουσίασε 15 προβλέψεις από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (Ν.4531/2018), το Νόμο για την αντιμετώπιση της Ε.Β. (Ν.3500/2006), και την Οδηγία 2012/29/ΕΕ (Ν.4478/2017) που, εάν υπάρχει βούληση για διατομεακή συνεργασία, μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα και δήλωσε «Η Διατομεακή ανταπόκριση στην ενδοοικογενειακή βία δεν είναι μια ωραία ιδέα… Είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ της πολιτείας και ΔΙΚΑΙΩΜΑ των γυναικών και παιδιών που κακοποιούνται στην οικογένειά τους!»

Το έργο «Ουσιαστική σύμπραξη Ελληνικών φορέων και Αρχών για την ενίσχυση της στήριξης και προστασίας γυναικών και παιδιών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας (ΕΒ), κατά τα πρότυπα της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, μέσω αξιοποίησης καλών πρακτικών της Αστυνομίας της Ισλανδίας» υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης το «Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας» και εταίρους το «Αρχηγείο της Αστυνομίας της Ισλανδίας» και «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Το πρόγραμμα Active citizens fund, ύψους € 13,5 εκ., χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία και είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow. Διαβάστε περισσότερα εδώ: www.activecitizensfund.gr

Περισσότερες πληροφορίες:

Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας                                              Δήμος Αγίου Δημητρίου

E: info@antiviolence-net.eu                                                        Ε: aprovata@dad.gr

Website I Facebook I Linkedin I Twitter

Τηλ.: 2109225491

Βία κατά των γυναικών: η δευτερογενής θυματοποίηση από τις διαδικασίες μπορεί να αποφευχθεί

25η Νοεμβρίου 2022: Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Εισήγηση της Προέδρου ΔΣ του Ε.Δ.κ.Β. στην συνεδρίαση της Ειδικής Επιτροπής Ισότητας Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ…

ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ…

Το λένε “Σύστημα Παιδικής Προστασίας” αυτό που ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ!

“Οι Υπηρεσίες του έχουν τον κυρίαρχο λόγο σε ΚΑΘΕ ΖΗΤΗΜΑ που σχετίζεται με την ασφάλεια και την ευημερία παιδιών. Οι αποφάσεις για την προστασία παιδιών λαμβάνονται και υλοποιούνται ΆΜΕΣΑ και οι τυχόν ενστάσεις εξετάζονται ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ”… στην Ισλανδία! Δείτε πως μοιάζει ένα τέτοιο σύστημα εδώ: https://antiviolence-net.eu/Report_StudyVisit_IS.pdf (σελ. 32-36 και 43-46).  

Στην Ελλάδα, Αρχές και Φορείς ισχυριζόμαστε ότι “κάναμε σωστά τη δική μας δουλειά” (ότ)αν ενημερωθήκαμε… ΕΠΟΜΕΝΩΣ, κανένας Φορέας και καμιά Αρχή δεν έχει την ευθύνη; Κανένας δεν θέλει να παραδεχτεί ότι ο τρόπος που κάνουμε τη δουλειά μας επιτρέπει στους δράστες ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας να συνεχίζουν ανενόχλητοι τη “δική τους δουλειά”;

Φταίει που ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ νοοτροπία: 

  • άμεσης προστασίας των θυμάτων
  • προληπτικής παρέμβασης προκειμένου να εμποδίσουμε την μελλοντική κακοποίηση των ΊΔΙΩΝ ή ΆΛΛΩΝ θυμάτων
  • διατομεακής συνεργασίας ΟΛΩΝ των “Αρμόδιων” Αρχών και Φορέων για την άμεση ανταπόκριση στην ενδοοικογενειακή βία

Ως πότε ΔΕΝ θα έχουμε;

Οι Δαυϊδίες και ο Γολιάθ

❗️ Οι Δαυϊδίες και ο Γολιάθ ❗️

Η σιωπή του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών είναι ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ… κι, έτσι, σιωπηρά, επιτρέπει σε μέλη του να χρησιμοποιούν την ιδιότητά τους:

  • για να εξευτελίζουν στα κανάλια ΚΑΙ στις δικαστικές αίθουσες τα θύματα που ΤΟΛΜΗΣΑΝ να καταγγείλουν…
  • για να εξευτελίζουν και να εκφοβίζουν μέσα στις δικαστικές αίθουσες τα θύματά ΤΟΥΣ επειδή ΤΟΛΜΗΣΑΝ να ΤΟΥΣ καταγγείλουν…
  • για να καταδιώκουν τα θύματά ΤΟΥΣ εργαλειοποιώντας την Δικαιοσύνη, με πολλαπλές εγκλήσεις, αγωγές, εφέσεις και προσφυγές στον Άρειο Πάγο επειδή ΤΟΛΜΗΣΑΝ να ΤΟΥΣ καταγγείλουν…

Αν ο ΔΣΑ αρνείται να παρέμβει όταν μέλη του εξευτελίζουν το δικηγορικό λειτούργημα κάθε μέρα όλο και περισσότερο, τότε ΠΟΙΑ ΑΡΧΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ;

Αν το ερώτημα παραμείνει ερώτημα, τότε ας σταματήσουμε επιτέλους να λέμε στις επιζώσες, “ΜΙΛΑ, μη φοβάσαι!”…

Γιατί όσες μας πιστεύουν και το κάνουν, πράγματι αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι οι μόνες (που τους συνέβη) αλλά βρίσκονται ΜΟΝΕΣ απέναντι σε ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, το οποίο είναι πανέτοιμο να τις κακοποιήσει ξανά με ποικίλους τρόπους και για δεκαετίες ολόκληρες για να είναι σίγουρο ότι δεν θα κατηγορηθεί ότι δεν προστατεύει επαρκώς και άμεσα τα δικαιώματα… ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΩΝ!!!

Περισσότερα: https://tvxs.gr/news/ellada/thyma-seksoyalikis-kakopoiisis-sto-tvxsgr-sto-dikastirio-me-eksetazei-o-kakopoiitis-moy-?utm_source=FacebookE&utm_campaign=userBaseE&utm_medium=375086&fbclid=IwAR1YsDYACMhiQyf8g9mA9oQrBjrQibPdq3lis_Z1ZfQthftDXKY69PYlaYU

5η Συνεδρίαση της Ειδικής Ομάδας Δράσης κατά της Ενδοοικογενειακής Βίας

Στις 29 Σεπτεμβρίου 2022, πραγματοποιήθηκε η 5η Συνεδρίαση της Ειδικής Ομάδας Δράσης κατά της Ενδοοικογενειακής Βίας (ΕΟΔ κατά της Ε.Β.) του Έργου «Ουσιαστική σύμπραξη Ελληνικών φορέων και Αρχών για την ενίσχυση της στήριξης και προστασίας γυναικών και παιδιών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά τα πρότυπα της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, μέσω αξιοποίησης καλών πρακτικών της Αστυνομίας της Ισλανδίας» (#GR_IS_UnitedForDVSurvivors) που υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund με συντονιστή-φορέα το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας και φορείς-εταίρους το Αρχηγείο της Αστυνομίας της Ισλανδίας και Το Χαμόγελο του Παιδιού – The Smile of the Child.

Ευχαριστούμε θερμά το Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την άψογη φιλοξενία και τεχνική υποστήριξη.

Η ΕΟΔ κατά της Ε.Β. έχει, μέχρι σήμερα, επεξεργαστεί τα ευρήματα της Έρευνας Αναγκών, τις σχετικές προβλέψεις της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, τις τυποποιημένες διαδικασίες της Αστυνομίας της Ισλανδίας και τις καλές πρακτικές διατομεακής συνεργασίας αλλά και τις παρούσες δυνατότητες διατομεακής συνεργασίας στη χώρα μας, στη βάση των οποίων σχεδιάζονται τυποποιημένες διαδικασίες διατομεακής ανταπόκρισης στην ενδοοικογενειακή βία. Έχει ήδη δημιουργηθεί η πρώτη Διατομεακή Ομάδα Εκπαιδευτριών/-ών, η οποία θα αναλάβει την κατάρτιση των επαγγελματιών πρώτης γραμμής όλων των Τομέων (Αστυνομία, Δικαιοσύνη, Εξειδικευμένες και Γενικές Υπηρεσίες Υποστήριξης). Στο τελευταίο στάδιο του Έργου θα ελεγχθεί πιλοτικά στον Δήμο Αγίου Δημητρίου η εφαρμογή των τυποποιημένων διαδικασιών διατομεακής ανταπόκρισης στην Ε.Β.

Ευχαριστούμε θερμά όλα τα μέλη (Φορείς και επαγγελματίες) της ΕΟΔ κατά της Ε.Β. για την εποικοδομητική και ουσιαστική συμβολή τους στον σχεδιασμό των ενεργειών διατομεακής ανταπόκρισης και στην συνδιαμόρφωση του κοινού οράματος για άμεση και αποτελεσματική προστασία και υποστήριξη των επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας και των παιδιών τους.

Στην 5η Συνεδρίαση της ΕΟΔ κατά της Ε.Β. συμμετείχαν:

– Τμήμα Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας

– Γραφείο ΓΓ Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Υπουργείο Δικαιοσύνης

– Πρωτοδικείο Αθηνών

– Το Χαμόγελο του Παιδιού

– Δήμος Αγίου Δημητρίου

– Γ.Ν.Α. «Κοργιαλένειο Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.»

– Γ.Ν.Α. «Αλεξάνδρα»

– Σοφία Μπεκατωρου

– Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας

#activecitizensfund_GR#ACF_GR#activecitizens#civilsociety

Συνέντευξη στην LiFO

Όλα όσα χρειάζεται να ξέρουμε για τον «αμφιλεγόμενο» όρο γυναικοκτονία

Στα Μικροπράγματα της LiFO μιλάνε για το θέμα:

– Η ιδρύτρια του Strong Me, Ασπασία Θεοφίλου

– Η πρόεδρος ΔΣ του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά της Βίας, Κική Πετρουλάκη

– Η συνιδρύτρια της οργάνωσης Women Act, Μαίη Ζαννή

– Η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για θέματα Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, Μαρία Συρεγγέλα

https://mikropragmata.lifo.gr/zoi/ola-osa-chreiazetai-na-kseroume-gia-ton-oro-gynaikoktonia/