Ως Πότε χωρίς ΤΑΞΙ;
Τυποποιημένες διαδικασίες διατομεακής
Ανταπόκρισης με
αΞιολόγηση και διαχείριση
κΙνδύνου
Ως πότε θα ζουν (ζούμε) χωρίς ταξί (για τις) οι επιζώσες και τα παιδιά τους;
Ως πότε δεν θα βρίσκουν Ταξί οι επιζώσες και τα παιδιά τους;
Ως πότε η Σύμβαση της Κων/πολης θα παραμένει χάρτινη ασπίδα προστασίας για τις επιζώσες και τα παιδιά τους;
Σύντομη περιγραφή
Η Ελλάδα επικύρωσε την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης πριν από 6 χρόνια (το 2018) αλλά δεν εφαρμόζεται στην πράξη. Δεν υπάρχουν μέτρα άμεσης προστασίας των θυμάτων και υποστήριξής τους καθώς και καμία συντονισμένη ανταπόκριση από τις αρχές και τους φορείς.
H πρόσφατη γυναικοκτονία της 28χρονης Κυριακής Γρίβα από τον πρώην σύντροφό της ακριβώς έξω από την είσοδο του αστυνομικού τμήματος Αγίων Αναργύρων όπου είχε καταφύγει να ζητήσει προστασία αλλά δυστυχώς αγνοήθηκε, χωρίς καν να καταγραφεί το όνομά της, δίνοντάς της την οδηγία να καλέσει στο 100… δολοφονήθηκε την στιγμή που μιλούσε στο τηλέφωνο με το 100 ζητώντας συνοδεία να πάει σπίτι της, ο οποίος της απάντησε ότι “το περιπολικό δεν είναι ταξί“.
Τα τελευταία 4 χρόνια έχουν καταγραφεί 80 γυναικοκτονίες (διπλάσια αύξηση, δηλαδή >2 γυναικοκτονίες το μήνα).
Στόχος του προγράμματος είναι η υλοποίηση δράσεων συνηγορίας και η άσκηση πολιτικής πίεσης για την δημιουργία και εφαρμογή πολιτικών και πρακτικών που θα ενεργοποιήσουν αποτελεσματικά τις προβλέψεις της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών. Κύρια δράση του προγράμματος θα είναι η δημιουργία και διάδοση μιας καμπάνιας ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και συνηγορίας στην Ελλάδα (podcasts, βίντεο, συναντήσεις συνηγορίας, κλπ).
Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από την Ευρωπαίκή Ένωση με ενδιάμεσο φορέα υλοποίησης το Δίκτυο WAVE (Regranting under the CERV-2023-OG-SGA WAVE Operating Grant: Financial support to third parties).
